De buurtvereniging zou zo maar De Verbindende Tuinslang kunnen heten, maar het kreeg de naam Splijtloffplein, afgeleid van hun straat Splijtloffkamp in Gerenlanden. Bewoner Martijn Hoogma vertelt dat de aanleiding voor deze vereniging het saaie, kale speeltuintje was.
‘Dat was meer een kattenbak met twee speeltoestellen. De bomen waren door ziekte al gesneuveld. Rond het plein liggen de achtertuinen. We zijn een hechte buurt van zo’n 40 huishoudens en heel kinderrijk. Het idee ontstond om de speeltuin te vergroenen. Dat was de aanleiding om ons te verenigen.’
Inmiddels heeft de buurtvereniging een website en een nieuwsbrief. Wil je lid worden dan betaal je contributie. ‘Daarvan betalen we allerlei activiteiten zoals de jaarlijkse barbecue’, aldus Martijn. ‘En de aanschaf van planten en struiken.’
Plan
De bewoners legden contact met de gemeente. John de Vries wijkregisseur: ‘De bewoners wilden de speeltuin vergroenen. Hadden ook al een plan. Dat plan werd door een van onze groenadviseurs verder uitgewerkt. Nu is het niet zo dat de gemeente dan het plan gaat uitvoeren. Dit is een bewonersinitiatief. We bekijken dan samen met de bewoners wat zij zelf doen en wat de gemeente doet.’
Het plan was om het speelzand te verwijderen en daar graszoden te leggen. Voor de ouders was een extra bankje een wens. Het perkje mocht wel wat groener en de Wipkip moest weg waardoor er extra speelruimte vrijkomt. Martijn: ‘We hebben deze ruimte bewust leeg gelaten zodat we daar zelf invulling aan kunnen geven.’
Groenadoptie
Het plan wordt nu uitgevoerd. John: ‘Deze bewoners adopteren een deel van het speelplein. Dat betekent dat de grond van de gemeente blijft, maar dat zij het onderhoud en beheer doen. Rova legt de graszoden en plaatst het bankje. De bewoners gaan het perkje beplanten en maaien zelf het gras.’
Tuinslang
Maar eerst moesten de graszoden nog aangroeien. En dat was in het droge voorjaar een uitdaging. Martijn: ‘Dat het gras twee keer per dag besproeid moest worden, losten we op met een sproeischema. Maar de afstand vanaf de buitenkranen van de woningen was te groot. En toen kwamen we op het idee om met verbindende sproeistukken onze tuinslangen aan elkaar te verbinden. Probleem opgelost!’
Volgens Martijn staan de verbindende tuinslangen symbool voor de buurt: ‘Het onderlinge contact was al goed. Samen zo’n buitenklus aanpakken, werkt extra verbindend en geeft energie om meer dingen samen te doen. Er zijn al ideeën geopperd zoals sedumdaken ter isolatie en een parkeerplaats voor een deeltijdauto.’
Rova gaat in het najaar drie bomen en een haag planten, zodat het plein niet alleen groener, maar ook biodiverser, klimaatbestendiger en schaduwrijk wordt.
MijnWijk voor meer buitengeluk
John vindt dat deze bewoners een inspiratie zijn voor andere. ‘Ik noem mijzelf niet voor niets ambassadeur Buitengeluk. Bewonersinitiatieven stimuleer ik. Niet iedereen weet dat dat ook op gemeentegrond kan. Kijk eens op MijnWijk. Heb je een idee? Plaats dat op deze website voor bewonersinitiatieven. Zo krijg je automatisch contact met mij of mijn collega Monique Wiegers om jullie ideeën te bespreken.’